Czad w mieszkaniu w Starachowicach. Domownicy pod opieką pogotowia ratunkowego

Wiadomość, która we wtorkowy wieczór dotarła do strażaków musiała wywołać ich natychmiastową reakcję. 27 lutego, kilka minut przed godz. 22 w jednym z mieszkań zlokalizowanych przy ul. Kieleckiej w Starachowicach wykryty został tlenek węgla. Pod opieką pogotowia ratunkowego znalazły się dwie osoby.

Mimo, iż na zewnątrz temperatura powietrza oscyluje w graniach 10 stopni Celsjusza sezon grzewczy trwa. Z ogrzewaniem domów, zwłaszcza w godzinach wieczornych i nocnych wiąże się zdecydowanie większe ryzyko zatrucia tlenkiem węgla.

Gaz potocznie zwany czadem jest silnie trujący, bezbarwny i bezwonny, nieco lżejszy od powietrza, co powoduje, że łatwo się z nim miesza i w nim rozprzestrzenia. Ze względu na fakt, że jest niewyczuwalny ludzkimi zmysłami, a przy tym toksyczny. W miniony wtorek cichy zabójca, bo takim mianem określany jest tlenek węgla, pojawił się w mieszkaniu w Starachowicach. Konieczna była interwencja strażaków.

- Pomiary wykonane przez ratowników wykazały obecność tlenku węgla o stężeniu na poziomie ok. 30 ppm. W momencie kiedy nasz zastęp dojechał na miejsce, dwie osoby znajdowały się pod opieką zespołu ratownictwa medycznego. Na szczęście nie było konieczności hospitalizowania ich - powiedział Daniel Lipczyński, dyżurny operacyjny stanowiska kierowania Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej.

Poszczególne pomieszczenia zostały przewietrzone. Jak wynikało ze wstępnych ustaleń źródłem zagrożenia był piecyk gazowy, z którego czad się ulatniał. W związku z tym strażacy po raz kolejny zaapelowali o zachowanie ostrożności.

Jakie są podstawowe objawy zatrucia tlenkiem węgla? Przy niewielkich stężeniach zazwyczaj pojawia się zmęczenie, senność, osłabienie, bóle głowy, mdłości. Gdy stężenie tlenku węgla rośnie dochodzą zaburzenia świadomości i równowagi, a także trudności z oddychaniem. Przy dużych stężeniach utrata przytomności może nastąpić nawet po kilku wdechach. Zmęczenie i senność, które odczuwa zaczadzony, a także zaburzenia orientacji powodują, że nie jest w stanie realnie ocenić zagrożenia i z reguły nie podejmuje żadnych działań, co w konsekwencji może doprowadzić do najgorszego, czyli do utraty życia.