Nowotwory w powiecie starachowickim. Rak zabiera życie i zdrowie naszym mieszkańcom!

Rokrocznie setki naszych mieszkańców dowiadują się, że mają nowotwór. Wielu naszych mieszkańców odchodzi z tego świata właśnie przez raka... Ile zachorowań i zgonów z powodu nowotworu odnotowuje się w powiecie starachowickim? W jakim przedziale wiekowym jest najwięcej zachorowań? Jakie są opinie lekarzy specjalistów, a jakie osób, które same doświadczyły choroby?

Liczba zachorowań na raka jest badana przez Krajowy Rejestr Nowotworów w Warszawie. Ostatnia aktualizacja dotycząca liczby osób, u których stwierdzono zachorowanie oraz osób, które zmarły na nowotwór, pochodzi z 2018 r. Rejestr zajmuje się gromadzeniem informacji o pacjentach zamieszkałych na terenie całej Polski, w tym również województwa świętokrzyskiego.

Dane dotyczące samego województwa świętokrzyskiego jak i powiatu starachowickiego nie są optymistyczne.

Wśród mężczyzn mieszkańców powiatu starachowickiego, którzy zachorowali na nowotwór, w ciągu ostatnich 10 lat tj. w latach 2008 - 2018 było 2.190 osób. W tym samym czasie wśród panów zmarło 1.481 osób.

Natomiast analizując zachorowania wśród kobiet, mieszkanek powiatu starachowickiego, pań u których w latach 2008 - 2018 zdiagnozowano raka, jest nieznacznie mniej niż panów, bo 2.094. Jeśli chodzi o umieralność wśród kobiet w analogicznym okresie zmarło 1.100 pań.

Powiat starachowicki pod względem zachorowań wśród panów znalazł się na szóstym miejscu w województwie, natomiast jeśli chodzi i zachorowania wśród pań znajdujemy się na piątym miejscu. 

Wyżej w tabeli jesteśmy jeśli chodzi o zgony. Zarówno wśród pań i panów powiat starachowicki znalazł się na czwartym miejscu w województwie.

Szczegółowe dane dotyczące zachorowalności i zgonów z powodu nowotworów wśród mieszkańców powiatu starachowickiego publikujemy w ramkach do tekstu.

 ***

Razem jest łatwiej

Starachowicki Klub Amazonek działa w Starachowicach od blisko 23 lat. Lucyna Młynek, prezes Klubu jest w jego szeregach od prawie 18 lat. Klub powstał dzięki inicjatywie nieżyjącej już Teodory Koniusz, która dała impuls do stworzenia takiej organizacji w Starachowicach. Nie można zapomnieć również o nieżyjącej już Halinie Cecot, która była drugą przewodniczącą starachowickich Amazonek i wielką propagatorką pomocy kobietom po mastektomii. Dzięki niej w województwie zorganizowało się kilkanaście klubów.

- Dziewczyny ze Starachowic, dotknięte chorobą jeździły do Świętokrzyskiego Centrum Onkologii, tam działał już Kielecki Klub Amazonek, który uświadomił im, że warto scalić się, że warto zorganizować spotkania dla kobiet z rakiem piersi, przed i po operacji, że razem możemy więcej - mówi Lucyna Młynek.

Dzisiejsza działalność starachowickiego Klubu opiera się na zapewnieniu jego członkiniom wsparcia psychicznego, rehabilitacji oraz i chyba przede wszystkim wzajemnego wsparcia. Amazonki czują się w swoim towarzystwie jak w rodzinie. Organizują wspólne spotkania świąteczne, wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne w góry i nad morze czy Marsze Różowej Wstążeczki. - Dzielimy się swoimi przeżyciami, wymieniamy doświadczenia, wspieramy się wzajemnie.  W dobie koronawirusa, gdy nasze spotkania są ograniczone dzwonimy do siebie, pytamy jedna drugiej czy czegoś nie potrzeba, po prostu wzajemnie dbamy o siebie.

Zajmujemy się także profilaktyką raka piersi. Włączyłyśmy się także w zbiórkę pieniędzy na onkoczepek. Gdy któraś z nas umiera, ma problemy, ale także dobre chwile tworzymy łańcuszek modlitewny. To nam bardzo pomaga. Obecnie jest nas około 60 kobiet. Najmłodsza ma 42 lata, a najstarsza 88 lat. Od samego początku możemy liczyć na wsparcie psychologa Jadwigi Soboń, która teraz w dobie koronawirusa stworzyła coś na kształt teleporad. Możemy do niej zadzwonić i uzyskać poradę.

Dla nas kobiet po mastektomii niezmiernie ważne jest to, że w Starachowicach została utworzona poradni onkologiczna, a także rehabilitacja. Nie trzeba jeździć do Kielc, tak jak to było przez wiele lat.

****

 Panowie często się wstydzą

Jak mówi Władysław Pocheć, przedstawiciel Stowarzyszenia Mężczyzn z Chorobami Prostaty "Gladiator" im. prof. Tadeusza Koszarowskiego w Warszawie, oddział w Skarżysku-Kamiennej.

- W skarżyskim stowarzyszeniu mamy dwudziestu paru panów, ale na spotkania które organizujemy przychodzi nawet ponad sto osób! Najczęściej są wśród nas 50 czy 60-latkowie. Jednak zdarzają się i młodsi np. w wieku 40 lat. Głównie gromadzimy się na wykładach, podczas których niezbędną wiedzę także tą profilaktyczną przekazują nam lekarze. Przede wszystkim jest to wiedza z zakresu urologii, ale również genetyki czy dietetyki. Spotkania organizowane są w domu kultury, spółdzielni mieszkaniowej czy w popularnych ostatnio klubach seniora.  Obecnie z uwagi na koronawirusa spotkania są ograniczone.

Organizowane są również badania przesiewowe i muszę przyznać, że właśnie dzięki takim akcjom które udało m,i się zorganizować, kilku kolegom uratowaliśmy życie. Badania wykazały, że w ich organizmach rozwija się choroba. Na czas udało się pomóc. Spotykamy się także by wzajemnie się wspierać, w końcu wszyscy mamy podobne zdrowotne problemy.  Dołączają do nas również kobiety, bo np. choroby nerek czy pęcherza moczowego mogą dotyczyć również ich. Organizujemy również wyjazdy na różnego rodzaju lekarskie wykłady do Warszawy, Krakowa czy Łodzi - mówi.

Tomasz Perezek z ostrowieckiego oddziału dodaje, że panowie często wstydzą się swoich problemów, dlatego po pomoc zgłaszają się zbyt późno.

***

Mężczyźni! Dbajcie o swoje kobiety!

O "kobiecych" nowotworach mówi prof. dr hab. n. med. Jan Kotarski, ginekolog-onkolog, prezes Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej.

- Np. rak jajnika przez długi czas nie daje objawów, a jeśli już daje, to są one niezbyt nasilone i przemijające. Kobiety często je lekceważą i traktują jako chwilową niedyspozycję. Rak zazwyczaj ujawnia się dopiero wtedy, kiedy jest już zaawansowany. Dlatego nazywany bywa "cichym zabójcą".

Bardzo ważny jest stopień zaawansowania choroby w momencie jej rozpoznania. W Polsce na raka jajnika umiera rocznie około 1600–1800 kobiet. I to pomimo leczenia. Jeszcze nie tak dawno choroba ta była uważana za śmiertelną. Statystyki z końca XX wieku pokazywały, że tylko 20 proc. pacjentek przeżyje 5 lat od momentu rozpoznania. Na szczęście to już historia. Na rynek weszły cytostatyki, które dają dużo mniej objawów ubocznych. Dzięki temu terapia może być zastosowana w całości, nie trzeba jej przerywać, co zwiększa jej skuteczność. Dokonał się również ogromny postęp w anestezjologii, co umożliwia bezpieczne przeprowadzenie pacjentek przez radykalne, urazowe i trudne operacje. I wreszcie  prowadzono tak zwane terapie celowane oraz inhibitory PARP, które zrewolucjonizowały leczenie onkologiczne. Refundacja leczenia inhibitorami PARP przysługuje tylko po drugim nawrocie choroby i jest dostępna wyłącznie dla pacjentek z mutacją w genach BRCA1/2. Dla pacjentek bez tej mutacji terapia podtrzymująca nie jest, niestety, refundowana.

Apeluję też do mężczyzn: zatroszczcie się o swoje kobiety!

Zwróćcie uwagę, czy np. nie straciła apetytu czy nie zaczęła się bardziej męczyć. Dopilnujcie, by regularnie odwiedzała ginekologa. Zdrowa kobieta powinna odwiedzać tego lekarza przynajmniej raz w roku, a ta, u której w bliskiej rodzinie były przypadki raka jajnika lub piersi – częściej. Ma to kolosalne znaczenie dla zdrowia!