Powrót do szkoły w dobie koronawirusa. Opinie starachowickich rodziców i uczniów

Mnóstwo pytań, obaw i niepewności towarzyszyło uczniom, rodzicom i nauczycielom przed pierwszym dzwonkiem. Czy dzieci w naszych szkołach i przedszkolach są bezpieczne w dobie pandemii koronawirusa? Jak się ma teoria do rzeczywistości po pierwszych dniach stacjonarnej nauki?

1 września 2020 roku był niewątpliwie sporym wyzwaniem dla całej społeczności szkolnej. Po półrocznej przerwie placówki edukacyjne znowu zaczęły tętnić życiem. Mimo obaw i niepokojów wszyscy z chęcią wrócili do stacjonarnej nauki. Jak wygląda w praktyce rok szkolny 2020/21? Co rodzice sądzą o przygotowaniu szkół na przyjęcie uczniów? Czy nasze dzieci są bezpieczne? Co ewentualnie można zrobić, by dopiero rozpoczęta nauka w szkole nie skończyła się zdalnym nauczaniem? 

- Moja placówka jako jedyna w mieście podeszła najmądrzej do tematu. Nie ma "chorych" zasad, które i tak nie uchroniłyby mojego dziecka przed ewentualnym zachorowaniem - uważa pani Katarzyna, której córki uczęszczają do niepublicznego przedszkola. - U nas każdy rodzic wchodzi z dzieckiem do szatni, musi mieć maseczkę przy wejściu, zdezynfekować ręce i na tym koniec. Nie ma zakazów, jak w innych placówkach, że np. do szatni może wejść troje dzieci bez rodziców i a zapłakane maluchy są wręcz wyrywane z ręki rodziców - to jest chora sytuacja.

Tak niestety wygląda rzeczywistości w przedszkolach miejskich, gdzie wprowadzono ograniczenia dotyczące przebywania rodziców na terenie placówki. W szatni mogą przebywać pojedyncze osoby dorosłe lub w ogóle. Dzieci są odbierane przez pracowników obsługi i odprowadzane po przebraniu do sal. To rodzi frustracje i stres zarówno dla maluchów, jak również rodziców.  - Nie wydaje mi się to dobre rozwiązanie, chyba, że chce się zniechęcić jak największą liczbę dzieci do przedszkola. 1 września była fatalna pogoda - deszcz i zapłakane dzieci przed przedszkolem - to był koszmar. Każdy z nas potrzebuje czasu, by odnaleźć się w nowej sytuacji a co dopiero 3-latek. Chronimy przed koronawirusem i fundujemy dzieciom traumę na całe życie - uważa mama przedszkolaka.  

W podobnym tonie wypowiadają się rodzice klas młodszych z podstawówek.

- Sama nie czuję się bezpiecznie w obecnej sytuacji, dlatego nie wydaje mi się, by moje dziecko było bezpieczne w szkole. Przed rozpoczęciem roku uczulaliśmy dziecko, jak ma się zachowywać w szkole, wskazówek też na początku roku udzieliła wychowawczyni. Ale co to da, jak rodzice nie stosują się do zasad. jedni stoją w maseczkach pod szkołą a inni wchodzą do szatni, jakby rządzili się innymi prawami. Chcąc uniknąć tłoku, można było wprowadzić różne godziny rozpoczęcia lekcji dla różnych klas - sugeruje mama 8-latka.

- Myślę, że szkoła jest dobrze przygotowana. Dzieci i nauczyciele chodzą po korytarzach w maseczkach, odkażają przy wejściu ręce. Wychowawcy szczególnie tych młodszych klas dbają także by myli regularnie myli. Co więcej można zrobić? Nie możemy dać się zwariować- uważa pani Małgorzata, mama pierwszoklasisty z SP nr 11.

- Nie mam obaw przed pandemią, ale szkoła jest nieprzygotowana. Miał być pomiar temperatury przy wejściu do szkoły a nie ma. Dlaczego w gminie Pawłów można było zamontować kamery termowizyjne a w Starachowicach nie? Poza tym większość rodziców wchodzi mimo zakazu do szatni z dziećmi, co uważam za chore. Trzymajmy się wyznaczonych zasad  i nie dajmy się zwariować - dodaje pani Monika. 

- Dostali płyny dezynfekcyjne, mają nosić maseczki na przerwie - to tyle. Ponoć zalecane jest wietrzenie klas po każdej przerwie. Zobaczymy jak długo to wystarczy - mówi mama uczennicy z SP nr 9.

Uczniowie klas starszych uważają, że wszelkie wytyczne to jedna, wielka fikcja, bo o ile przydzielenie sali do każdej klasy jest słuszne, o tyle tłok na korytarzu uniemożliwia zachowanie dystansu.

- Zamiast lepiej, jest gorzej. Mamy w końcu szafki zamykane na klucz, na które tak czekaliśmy, ale zostały one rozstawione na korytarzach, przez co ciężko przejść. Tłok jest taki, ze zachowanie dystansu to fikcja - mówi ósmoklasista.

Tymczasem w szkołach średnich, gdzie planowano pierwotnie nauczanie hybrydowe (część uczniów w szkole, część zdalnie - i odwrotnie po tygodniu) odstąpiono od tego pomysłu. Po interwencji rodziców maturzystów z I LO, dyrekcja przystała na stacjonarną naukę dla wszystkich.

- Jesteśmy w trzeciej klasie, przed nami matura, już straciliśmy pół roku. Nie możemy sobie pozwolić na więcej. Nauka musi być w szkole, tylko kontakt z nauczycielem zapewnia odpowiednie przygotowanie - uważa tegoroczna maturzystka.