Stałe zmiany miasta: historia Alei Armii Krajowej w Starachowicach - inwestycje, wyzwania, rozwój komunikacyjno-mieszkaniowy. Odpowiedzialne budowanie przyszłości.

Lubię przyglądać się ludziom. Lubię się zastanawiać nad tym, czy sami wybrali życie, które prowadzą czy to może przypadek... Zrządzenie losu czy katastrofa? Lubię patrzeć pod nogi, na ulice i chodniki, i wyobrażać sobie pokolenia ludzi, którzy tędy chodzili. Ot, takie małe (mam nadzieję) dziwactwo.

Miasto się zmienia, ale są pewne stałe, które mimo zmian mają swoje miejsce i nic tego nie zmieni. 

Aleja Armii Krajowej to jedna z głównych ulic, kiedyś nazywana "aleją przez pola", Tak, wciąż są w Starachowicach ludzie, którzy pamiętają uprawne zagony ciągnące się wzdłuż poboczy. Ulica znana także jako Aleja pod Skarpą, a także Aleja Manifestu Lipcowego. Powstała po to, by połączyć komunikacyjnie miasto. Do roku 1960 autobusy poruszały się ulicami Marszałkowską, były to trzy linie prowadzące z Rynku na Bugaj, Orłowo i Majówkę. 

Analizując dzisiejsze inwestycje miejskie wydaje się być nieprawdopodobnym, by można było zacząć budowę na terenie, którego własność jest prawnie nieuregulowana. A właśnie tak było, gdy postanowiono budować dzisiejszą Aleję Armii Krajowej. Budowę zaczęto w 1961 roku, w jeszcze w 1964 miasto borykało się z wywłaszczeniami. Trzy lata budowy, a asfalt położony był tylko na kawałku terenu na wysokości mniej więcej dzisiejszego Placu pod Skałkami i w ogóle nie miał połączenia ani ze Starachowicami ani z Wierzbnikiem. Mała wyspa wśród rosnących bloków. 

Rozwijająca się stopniowo ulica, kierując się na południe, wchłonęła częściowo ulicę Kilińskiego, która biegła w górę - wzdłuż dzisiejszej Szkoły Podstawowej nr 12, aż do ściany lasu. Właśnie taką ulicę Kilińskiego wspomina pewna Żydówka z Końskich - Halina Kon. 

...

Wysiadała na stacji kolejowej w nocy. Szła pustymi ulicami, między dwoma szeregami wysokich domów. Noc była jasna, więc bez trudu znalazła ulicę Kilińskiego. Na jej końcu majaczyła ciemna ściana lasu. W miarę oddalania się od stacji kolejowej ulica przybierała coraz bardziej wiejski charakter, za parterowymi domkami rozpościerały się pola pokryte cienką warstwą śniegu... - właśnie tak rozpoczynała się jej historia, ale tę opowiemy innym razem. 

...

W latach 1964 - 70 wokół ulicy budowały się osiedla. Tak było z pierwszym osiedlem Starachowickiej Spółdzielni Mieszkaniowej. To właśnie przy tej głównej ulicy stanęła kotłownia z wysokim kominem. 

W 1969 roku Aleję Armii Krajowej doprowadzono  do ulicy Iłżeckiej. Dalej to już późniejszy wiadukt, którym nie będziemy się zajmować. 

...

 Miejskie osiedla to m.in. Majówka, którą zaczęto budować w 1948 roku. Osiedle powstawało na terenie wcześniej już zasiedlonym, pierwsze budynki powstawały na fundamentach wylanych jeszcze przed wojną. 

W 1952 roku przystąpiono do budowy os. Żeromskiego zwanego także Wierzbnikiem II, kolejne to osiedle Las, wspominana wcześniej Skarpa, potem w latach 70 - tych okazałe Szlakowisko i pierwsze bloki przy ulicy Radomskiej, Szkolnej i Śląskiej 

Osiedle Bugaj kiedyś znane bardziej jako osiedle Stadion objęło swoim zasięgiem przedwojenną przykościelną Kolonię Urzędniczą. 

W roku 1976 wzniesiono os. Młynówka, a cztery lata później - między ulicami Kościelną, Kopalnianą, Leśną i Słoneczną - zaczęto budowę os. Skałka. Później nieco os. Południe. 

...

A tak odnośnie miejskich autobusów, to  trzy pierwsze "ogórki" pojawiły się w początkach 1956 roku i zrobiły furorę. Jazda nimi to było nie tylko ułatwienie sobie życia, ale też ogromna atrakcja i frajda. W każdym z tych pojazdów siedziała konduktorka w służbowym uniformie, która biletowała chętnych do jazdy, a także instruowała kierowcę o tym, kiedy może ruszyć.

Trzy autobusy, trzy linie z Rynku. O tym już pisaliśmy. To Rynek stanowił centrum, a wszystkie trasy łączyła jedna ulica, najlepiej przystosowana do obsługi ciężkich pojazdów - Marszałkowska. Pozostałe ulice, wyłożone żużlem lub smołówką, nie spełniały wymagań. Asfalt zaczęto stosować dopiero w latach 60-tych i tak się się zaczął ten rozwój komunikacyjno-mieszkaniowy, o którym wyżej. 

 Pierwsza baza MZK mieściła się przy ulicy Krywki - dzisiejsza ulica Pileckiego, wiele lat później przeniosła się na Bugaj, gdzie jest od dziś.