Wąchock. Miecze i kusze zamienili na drewniane skrzynki

2020 roku za sprawą koronawirusa okazał się przełomowym i zmusił do zmian niejednego z nas. Są tacy, którzy zupełnie musieli przemodelować swoje życie zawodowe. Dowodzi tego przykład Kamila Owczarka z gm. Wąchock, który przynajmniej na razie pożegnał się z Mieczykolandią na rzecz drewnianych skrzynek.

Jak nieprzewidywalne i zaskakujące jest życie mogliśmy się przekonać na wiosnę tego roku, kiedy z dnia na dzień zamknięto szkoły, odwołano wszelkie imprezy a na obywateli nałożono szereg wymogów i obostrzeń, które obowiązują do dziś. Pandemia koronawirusa w kraju i na świecie spowodowała, że wiele branż zostało zmuszonych do zawieszenia działalności. W takiej sytuacji znalazł się m.in. Kamil Owczarek (26 l.) z Wąchocka, który od młodych lat prowadził tzw. Mieczykolandię. Biznes przejął po ojczymie w wieku 18 lat, choć fizycznie zajmował się tym już dużo wcześniej.

- Odkąd pamiętam jeździliśmy z mamą na turnieje rycerskie po całej Polsce. Nasze życie kręciło się od pikniku do pikniku, na którym sprzedawaliśmy nasze produkty. Były to miecze, łuki, kusze, tarcze, kołczany, tuniki rycerskie, woalki, proce, toporki w różnych kolorach, różnej wielkości - słowem wszelkie atrybuty rycerza i damy dworu - opowiada pan Kamil. - Bywaliśmy rokrocznie w Iłży, ale też w Malborku. Odbiorów naszych produktów mieliśmy w Krakowie, Toruniu, Ogrodzieńcu. Sprzedawaliśmy hurtowo to, co produkowaliśmy cały rok. W między czasie robiliśmy też choinki tzw. nobiles, do produkcji których gałązki sprowadzaliśmy z Danii. I nagle z dnia na dzień, wszystko to wyhamowało. - Lato miało być piękne w tym roku i jest, trzeba przyznać a w naszej działalności pogoda odgrywa istotną rolę. Mąż poczynił duże inwestycje, nakupił drzewa, niestety z dnia na dzień został na lodzie. Myśleliśmy, że to nie potrwa długo, chwilowy przestój i wrócimy do tego, co było. Ale tegoroczny sezon na wiosnę nie wystartował. Trzeba było pomyśleć o czymś innym - mówi Natalia Owczarek (28 l.), żona pana Kamila.   

Jednym z pomysłów, jaki się pojawił w sieci był drewniane skrzynki, na które okazało się jest sporo chętnych. W kwietniu ruszyła ich produkcja na szeroką skalę. Miecze, kusze, łuki i itd. czekają na swój lepszy czas, podobnie jak drewno do ich wyrobu, bo na skrzynki się nie nadają.

- Początki były bardzo ciężkie - przyznaje pani Natalia. - Mąż wychodził z domu o 6.00, wracał po północy. W tym czasie urodził nam się syn, nie mógł się tak naprawdę nim nacieszyć, mało się widzieliśmy w ciągu dnia. Ale przecież nie mogliśmy siedzieć, czekać i nic nie robić. COVID pokrzyżował wszystkie nasze plany - dodaje.

Produkcja skrzynek okazała się strzałem w dziesiątkę. Zarówno małe, jak i większe mają swoje zastosowanie, tak standardowe, jak i opalane... - Odpowiedzieliśmy tak naprawdę na zapotrzebowanie rynku - mówi pan Kamil. - Lepiej coś robić niż siedzieć i nie robić nic. Szkoda było mi też ludzi, z którymi pracowałem tak naprawdę od dziecka. Nie chciałem, by odeszli i szukali czegoś innego. A odbiorców na skrzynki mamy. Wiem, że one idą dalej zagranicę. Wykorzystywane są na milion sposobów, ludzie robią z nich niewiarygodne rzeczy. Mają zastosowanie w domach, biurach, ogrodach, ostatnio pani wzięła do kwiaciarni na kwietniki, inna do biura do pakowania dokumentów. My osobiście zrobiliśmy ze skrzynek zestaw grillowy, który doskonale sprawdza się koło domu.     Jak pokazuje ten przykład nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Pan Kamil nie załamał rąk i szybko odnalazł się z nowej rzeczywistości. Jaka będzie przyszłość, czas pokaże. W planach jest rozwój firmy, budowa hali... Z Mieczykolandią nie pożegnał się na dobre, ale kto wie...?

- Co lepiej wyjdzie, w tym kierunku pójdziemy. Przyznam, że turnieje rycerskie były fajne, ale za dzieciaka. Co się wydarzy, trudno powiedzieć - podsumowuje młody przedsiębiorca.