Wracamy do ośmiu klas podstawówki...?

Dokładnie jeszcze nie określono, czy i kiedy dojdzie do reformy w systemie oświaty, ale zmiany, które przygotowuje Prawo i Sprawiedliwość, w dużej mierze będą polegały na odwróceniu największych edukacyjnych reform ostatnich 16 lat. Szykowany jest powrót do ośmioletniej szkoły podstawowej podzielonej i czteroletnie liceum, poza tym egzaminy na studia oraz podstawy programowe stawiające na zdobywanie wiedzy, a nie kompetencji. Mówi się, że od 2017 roku miałoby następować stopniowe "wygaszanie" gimnazjów i wydłużanie nauki w szkołach podstawowych i liceach.

Reforma, zdaniem jej zwolenników, ma spowodować więcej czasu na naukę profilowaną a nie na poziomie ogólnym. Ma też rozładować tłoki na uczelniach, spowodowane przez wprowadzanie sześciolatków do pierwszych klas.

Przeciwnicy tych pomysłów dopatrują się wielu negatywnych konsekwencji. Trudno bowiem nie zauważyć, że od 1999 roku w Polsce trwa reforma edukacji i eksperymentowanie na żywym organizmie. Najpierw wprowadzenie gimnazjów, potem nowa podstawa programowa, w końcu oprotestowane przez rodziców sześciolatki w szkole, co zostało zupełnie zostało zignorowane przez rządzącą partię PO.

A jak na proponowane zmiany zapatrują się osoby z lokalnego środowiska oświatowego?

Mirosław Gęborek, dyrektor Gimnazjum nr 3 w Starachowicach, funkcje sprawuje od początku jego istnienia

- Nie jestem za rujnowanie tego co ktoś zbudował, ale poprawieniem istniejącego stanu rzeczy. Obecny system nie jest idealny, ale finanse, które by na to poszły, można byłoby przeznaczyć na doposażenie szkół oraz rozwój dydaktyczny uczniów. Jako oświatowcy na tym się koncentrujemy i myślimy, jak dotrzeć do ucznia. Likwidacja gimnazjów nie wpłynie na poprawę sytuację i wyeliminowanie problemów wychowawczych. Czy uczeń będzie w ósmej klasie szkoły podstawowej czy w drugiej gimnazjum, to trzeba będzie mu poświęcić tyle samo uwagi. Może nieobiektywnie na to patrzę, ale w innej szkole, bym robił dokładnie to samo, co teraz. Czy wprowadzenie gimnazjów było słusznym posunięciem? Myślę, że wtedy była trochę presja struktur unijnych i dostosowanie ich do warunków europejskich. Miało to na celu głównie ochronę dzieci młodszych, wobec których może się to teraz z powrotem obrócić przeciwko. Takie zmiany to ogrom pracy dla całego środowiska oświatowego. Czy warto to burzyć?  Moim zdaniem zachować to, co dobre a eliminować, co złe.

Dariusz Lipiec, dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego w Starachowicach

- Czy reforma oświaty jest potrzebna? To bardzo trudne pytanie. Osobiście uważam, że likwidacja gimnazjów jest złym pomysłem. Choć ich powstanie nie było najszczęśliwsze, to nie wiem, czy ich likwidacja, coś zmieni. Byłoby to bardzo duże wyzwanie pod względem organizacyjnym i finansowym, rodziłoby niepokój w środowisku oświatowym, ale również w wymiarze społecznym. Potrzeba na pewno 4-letniego liceum i 5-letniego technikum. Trzeba wydłużyć czas na naukę w szkołach przygotowujących do matury. Dziś ten czas de facto skraca się do 2,5 roku, co powoduje szereg problemów, frustracji wśród uczniów itp. Reforma oświatowa wiąże się z kolejną reformą programu nauczania, niekoniecznie szczęśliwą. Nie każda zmiana powoduje rozwój. Może wróćmy do tego, co było przed wojną - 4 lata nauki ogólnej w gimnazjum i 2 lata nauki specjalistycznej w liceum - w jednym budynku. Nie jestem przywiązany do starych metod nauczania, ale eksperymenty na oświacie, źle się kończą. Najlepiej modernizować, inwestować w rozwój dydaktyczny a nie zmieniać.

Beata Derlatka, mama trójki dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym

- Powrót do ośmioletniej szkoły podstawowej byłby dobrym pomysłem, bo osobiście się na tym wychowałam i nie uważam by było to złe. Ale teraz, kiedy już istnieją gimnazja powrót do tego, co było byłby chyba bez sensu. Spowodowałoby to spore zamieszanie. Celem decydentów powinno być przede wszystkim dobro dzieci. Musiałoby to zostać tak zorganizowane, by nie wprowadzać niepotrzebnego zamętu. Wymaga to na pewno szerokiej dyskusji i przemyśleń.