Magiczna studniówka ZDZ w Starachowicach. To jest ich święto

Patrzę… przyglądam się… trudno odróżnić młodzież od nauczycieli i rodziców. Ale… niemal wszyscy z telefonami …niektórzy, jak z książeczkami do nabożeństwa….. co jest wypasionego? Ani radości… ani nadziei… ani poczucia sensu… Kochani, te Wasze celebracje ogląda cały świat! ( ja akurat ze Seattle, WA USA) Przebudźcie się… zastanówcie po co żyjecie! Uczestnik studniówki w LO II im Stanisława Staszica w 1973 roku

Studniówki w szkole, jak już Pan/Pani zauważył/a może i miały swój urok, ale niech Pan/Pani zrozumie, że tamte czasy przeminęły i raczej nie wrócą, więc to chyba dobrze, że młodzież chce odejść od ,,starych'' zwyczajów organizacji studniówek w szkole. Nie sądzę, aby widziałoby im się siedzenie w klasie i tańce na holu szkoły, skoro mogą mieć wszystko ładnie przygotowane w karczmach lub hotelach. Nie dość, że mają więcej miejsca do zabawy, to na dodatek chyba nie ma nic w tym złego, aby przeżyli swój kończący naukę bal na ,,bogato" i nawet takie studniówki potrafią być niepowtarzalne. Nie rozumiem, co w tym złego. Jeśli chodzi o wyuzdane kreacje i sztuczne uśmiechy. Takie ,,wyuzdane'' kreacje to według Pana/ Pani te długie sukienki tak? To jest po prostu śmieszne, jak się to czyta, bo ja nic wyuzdanego w tych ubiorach nie widzę. Niech sobie Pan/ Pani spojrzy na kreacje, które były za czasów Pani/Pana to dopiero porozmawiamy. Styl ubierania na studniówkach się zmienił, to już nie te same czasy, jak za Pana/Pani czasów i moda z krótkich miniówek na studniówkach minęła. Tak więc nie uważam, aby młodzież, która ma swój własny styl, ubierała się na studniówki w wymyślny sposób. Zastanawiające, czy Pan/Pani widział/a kiedykolwiek sztuczny uśmiech. Jeśli teraz nie można się normalnie uśmiechać, bo zaraz podchodzi pod sztuczny, to już nie wiem, może wszyscy powinni stać jak kołki z miną typowego snoba i wtedy by to pasowało? Co do komentarza Pana Andrzeja. To bardzo ładnie z Pana strony, że trudno odróżnić uczniów od nauczycieli i rodziców, to komplement dla nauczycieli i rodziców uczniów, że wyglądają młodo i kwitnąco, że aż trudno jest ich rozróżnić. Może w Panu się takie myśli zebrały po tym, że nauczyciele i rodzice uczniów również postarali się wyglądać olśniewająco, jak ich wychowankowie i ubrali się przecudownie na tą okazję. Taki bal jest raz w życiu, czyż nie? A tak na dodatek to przepraszam bardzo, ale czym mieli robić zdjęcia? Moda na aparaty skrzynkowe, jakie być może u Pana na studniówce się pojawiały, minęła, więc logiczne, że czymś ludzie chcieli upamiętnić tą chwilę. Tak zapytam z czystej ciekawości, czy pan jest z zawodu może psychologiem, pedagogiem lub psychiatrą, skoro Pan tak dobrze widzi w tych osobach to, że ani nie mają radości, ani nadziei, poczucia sensu i bardzo mnie to zastanawia, czy Pan nie miał tego w 1973r. skoro się to Panu przypomniało. Skoro przychodzi tak Panu łatwo oceniać ludzi po obejrzanych zdjęciach, to nie jest to normalne, bo niech sobie Pan zapamięta, że zanim się kogoś oceni to zaczyna się od siebie. I bardzo dobrze, że ich relacje z uroczystości ogląda cały świat ( i pewnie ich nie interesuje to, że akurat Pan jest z Seattle i że uczestniczył w studniówce w 1973r.), przynajmniej może oglądać to wydarzenie i jak świetnie się młodzież bawiła na balu. To chyba nic złego prawda? Młodzież wie także po co żyje, więc niech się Pan o nich nie martwi. Są młodzi cały świat przed nimi stoi otworem, więc z pewnością Pana gadanie nie zrobi im różnicy.